Aeneis 1.254-304 – locus Latine explicatus

Postquam Venus sollicitudinibus aegra a Iove patre conata est impetrare, ut Aeneae tandem terram Italicam, ubi regna promissa conderentur, liceret attingere, pater deorum fata Romae patefecit.

Iuppiter fata Aeneae ostendit:

Ollī subrīdēns hominum sator atque deōrum,
vultū, quō caelum tempestātēsque serēnat,               255
ōscula lībāvit nātae, dehinc tālia fātur:
‚Parce metū, Cytherēa: manent immōta tuōrum
fāta tibī; cernēs urbem et prōmissa Lavīnī
moenia, sublīmemque ferēs ad sīdera caelī
māgnanimum Aenēan; neque mē sententia vertit.               260
Hic (tibi fābor enim, quandō haec tē cūra remordet,
longius et volvēns fātōrum arcāna movēbō)
bellum ingēns geret Ītaliā, populōsque ferōcēs
contundet, mōrēsque virīs et moenia pōnet,
tertia dum Latiō rēgnantem vīderit aestās,               265
ternaque trānsierint Rutulīs hīberna subāctīs.

Verg. Aen. 1.254-266.

🔈 Audietis locum a me recitatum:

Deinde Veneri monstra etiam res futuras

• Ascanii, qui Albam Longam condet;
• Romanorum, qui domini orbis terrarum erunt;
• Iulii Caesaris, qui in numero deorum habebitur;
• Augusti, qui pacem diuturnam faciet.

At puer Ascānius, cui nunc cōgnōmen Iūlō
additur,– Īlus erat, dum rēs stetit Īlia rēgnō,–
trīgintā māgnōs volvendīs mēnsibus orbis
imperiō explēbit, rēgnumque ab sēde Lavīnī               270
trānsferet, et Longam multā vī muniet Albam.
Hīc iam ter centum tōtōs rēgnābitur annōs
gente sub Hectoreā, dōnec rēgīna sacerdōs,
Marte gravis, geminam partū dabit Īlia prōlem.
Inde lupae fulvō nūtrīcis tegmine laetus               275
Rōmulus excipiet gentem, et Māvortia condet
moenia, Rōmānōsque suō dē nōmine dīcet.
Hīs ego nec mētās rērum nec tempora pōnō;
imperium sine fīne dedī. Quīn aspera Iūnō,
quae mare nunc terrāsque metū caelumque fatīgat,               280
cōnsilia in melius referet, mēcumque fovēbit
Rōmānōs rērum dominōs gentemque togātam:
sīc placitum. Veniet lūstrīs lābentibus aetās,
cum domus Assaracī Pthīam clārāsque Mycēnās
servitiō premet, ac victīs dominābitur Argīs.               285
Nāscētur pulchrā Trōiānus orīgine Caesar,
imperium ōceanō, fāmam quī terminet astrīs,–
Iūlius, ā māgnō dēmissum nōmen Iūlō.
Hunc tū ōlim caelō, spoliīs Orientis onustum,
accipiēs sēcūra; vocābitur hic quoque vōtīs.               290
Aspera tum positīs mītēscent saecula bellīs;
cāna Fidēs, et Vesta, Remō cum frātre Quirīnus,
iūra dabunt; dīrae ferrō et compāgibus artīs
claudentur Bellī portae; Furor impius intus,
saeva sedēns super arma, et centum vinctus aenīs               295
post tergum nōdīs, fremet horridus ōre cruentō.‘

Verg. Aen. 1.267-296.

Venerem his verbis consolatus Iuppiter Mercurium ad Didonem mittit, ut Poeni Troianos benigne accipiant:

Haec ait, et Maiā genitum dēmittit ab altō,
ut terrae, utque novae pateant Karthāginis arcēs
hospitiō Teucrīs, nē fātī nescia Dīdō
fīnibus arcēret: volat ille per āera māgnum               300
rēmigiō ālārum, ac Libyae citus adstitit ōrīs.
Et iam iussa facit, pōnuntque ferōcia Poenī
corda volente deō; in prīmīs rēgīna quiētum
accipit in Teucrōs animum mentemque benīgnam.

Verg. Aen. 1.297-304.

Lassen Sie uns die Aeneis zusammen lesen! Hier finden Sie dazu weitere hilfreiche Artikel:

Die Gliederung vom 1. Buch

• vv. 1-33: prooemium
• vv. 34-156: Aeneades faciunt naufragium.
  • vv. 34-49: Iuno secum cogitans indignatur.
  • vv. 50-80: Iuno suadet Aeolo, ut procellam ad classem Aeneae submergendam excitet.
  • vv. 81-123: Procella orta classis Aeneae disicitur.
  • vv. 124-156: Neptunus iratus motos fluctus sedat.
• vv. 157-222: Superstites ad litora Africae perveniunt, ubi Aeneas cervis caesis socios consolatur.
• vv. 223-304: Venus Iovem alloquens de rebus futuris certior facta est.
  • vv. 223-253: Venus sollicitudinibus aegra Iovem alloquitur.
  • vv. 254-304: Iuppiter Veneri fata ostendit.
• vv. 305-409: Venus speciem venatricis praebens Aeneae Achataeque se offert videndam suadens, ut ad Carthaginienses eant.
• vv. 410-493: Venus ostendit Aeneae Achataeque urbem Carthaginem (+ ekphrasis templi Iunonis, in quo pictae sunt imagines belli Troiani).
• vv. 494-560: Sociis in conspectu reginae Didonis astantibus Ilioneus de erroribus atque terris petendis narrat.
• vv. 561-630: Pulcherrimas orationes habens regina Dido Troianos benigne apud se accipit.
• vv. 631-756: In regia opulentissima Cupido speciem Ascanii praebens Didonem amore Aeneae accendit.

Jeden Sonntag veröffentliche ich einen neuen Artikel auf meiner Webseite. Bis der nächste herauskommt, könnten Sie auch diese interessieren:

• Die genze Serie Disce mecum
• Hilfen für die deutsch-lateinische Übersetzung: convertamus
• Wortschatz erweitern auf hohem Niveau
• Hilfen zur Tacituslektüre – der Stil
• Die lateinische Sprache und ich: eine komplizierte Liebesgeschichte
• Fremdwörter in der deutschen Sprache

---

---

Abonnieren Sie meinen Newsletter!